مدیریت بحران زمین لرزه ( قسمت دوم)؛ هدف

در قسمت اول این سلسله مباحث توضیح کلی در مورد نحوه پرداختن به موارد مهم در مدیریت بحران زلزله ارائه گردید. هدف اینست که کمبودهای خود را در این زمینه خوب بشناسیم و در مواقع رخداد زمین لرزه ( لابد رخداد زلزله های سترگ مانند طبس؛ بوئین زهرا؛رودبار؛ بم ؛ کجور؛ قشم و لرستان یادمان نرفته است!)؛ دچار سردرگمی رفتار نشویم. اهمیت این موضوع هم در یک واقعیت بسیار ساده نهفته است معمولا در امداد رسانی سوانحی نظیر زلزله صحبت از سه ساعت طلائی اول می شود و بعبارتی در همان سه ساعت اول زلزله است که امداد و مدیریت بحران نقش خود را نشان می دهند چرا که حدود 80 درصد تلفات انسانی در همین ساعات طلائی است و بایستی سرعت عمل در مدیریت بحران زلزله بعنوان اصل اول و مهمترین اصل در نظر گرفته شود. این سرعت عمل ممکن نمی شود مگر با تکیه بر اطلاعات از پیش تعیین شده و این همان جائی است که ما کمبود های اساسی داریم . پس همانطور که گفتم هدف از ارائه این سلسله مباحث مشاهده تلفات و خساراتی است که ما در زلزله های گذشته داده ایم. تلفاتی که ممکن بود کمتر باشد و نشد. ای بسا چهره کودکی که آن موقع در زیر آوار به خاطر دیر رسیدن امداد پژمرده شده بود اکنون زنده و بشاش بود؛ ای بسا پدران و مادرانی که بچه های کوچکشان را از دست دادند اکنون غمگین نبودند. دیدن این همه ناراحتی من را به عنوان یک کارشناس این مرزو بوم به این فکر انداخت که بتوانم با وبلاگ نویسی شاید تاثیری در خوانندگان و به تبع آن مسئولین ایجاد نمایم که در سامان دهی وضع لایه های اطلاعاتی ضروری در مدیریت بحران زلزله اقدامی عاجل بعمل آورند الان چند مدتی است که زلزله ای بزرگ که تهران را تکان دهد نداشته ایم و طبق عادت زمین لرزه را فراموش کرده ایم و من نگرانم که اگر دوباره زمین لرزه ای نظیر بم رخ دهد آیا ما کمبود های آن موقع را بر طرف کرده ایم. بنابراین با این مقدمه دوباره که لازم بود به ارائه مورد وار چندین عنوان مهم از لایه های اساسی اطلاعاتی مورد نیاز در مدیریت بحران زلزله خواهم پرداخت و از دوستان عزیزم تقاضا دارم با ارائه نظرات خود مرا یاری دهند. با امید سلامتی و سربلندی همه مردم ایران؛